Kiedy do nierozłącznych Kerstin i Gunnara dołącza ktoś nowy, można się spodziewać wszystkiego - poza nudą! Trzeci tom pełnego emocji cyklu o codziennych przygodach wrażliwej Kerstin, porównywanego do „Dzieci z Bullerbyn”. Dwa dni po ósmych urodzinach Kerstin zaczynają się wakacje. A wraz z nimi - cała seria zaskakujących zdarzeń. Najpierw znika jej kot. Potem przyjeżdża cyrk. A potem… pojawia się ktoś zupełnie niespodziewany. Ma na imię Paweł, jest dzieckiem cyrkowców i wszystko przychodzi mu z łatwością. A w dodatku ma najpiękniejszą buzię na świecie. Brzmi świetnie? Może i tak, tylko dlaczego musiał się zatrzymać akurat u Gunnara? Teraz Gunnar w ogóle się z nim nie rozstaje. Jakby zapomniał, że przecież to Kerstin jest jego najlepszą przyjaciółką. Taką na śmierć i życie! Ale chociaż Kerstin ma ich czasem szczerze dosyć, wszyscy troje trzymają się razem. W końcu mają misję - muszą odnaleźć kota Kocisława! A przy okazji wpadają na inny, całkiem obiecujący ślad. „- Wiem, gdzie trzeba szukać - oświadcza Hera energicznie, kiwając ręką, żeby podeszli bliżej, bo nie chce mówić na głos. Ustawiają się w kręgu, głowa przy głowie. Kerstin czuje przy uchu szczecinkę Pawła. Łaskocze irytująco, więc się odsuwa. - Idźcie do Kjella i Sumali! - szepcze Hera. - To dręczyciele zwierząt, mój tata tak mówi”. Trzecia część przygód Kerstin i Gunnara trzyma w napięciu - i, jak cała seria, bezbłędnie przedstawia świat dziecięcych przeżyć. Razem z bohaterami poczujemy niepokój i zazdrość, radość i nadzieję. I przekonamy się, że w życiu jest miejsce na wszystko: rozstania i pożegnania, narodziny i nowe początki.