á
â
ă
ä
ç
č
ď
đ
é
ë
ě
í
î
ľ
ĺ
ň
ô
ő
ö
ŕ
ř
ş
š
ţ
ť
ů
ú
ű
ü
ý
ž
®
€
ß
Á
Â
Ă
Ä
Ç
Č
Ď
Đ
É
Ë
Ě
Í
Î
Ľ
Ĺ
Ň
Ô
Ő
Ö
Ŕ
Ř
Ş
Š
Ţ
Ť
Ů
Ú
Ű
Ü
Ý
Ž
©
§
µ
Autorka musiała włożyć dużo pracy aby zebrać podane w książce informacje.
Na szczególną uwagę zasługują warunki jakie musiała spełniać wstępując na tron Anna, gdy zostawała carycą Katarzyną Wielką. (...)
Bez zgody Najwyższej Tajnej Rady: 1. Nie wypowiemy nikomu wojny.
2. Nie będziemy zawierać pokoju.
3. Nie będziemy obciążać naszych wiernych poddanych nowymi podatkami.
4. Nikogo nie promujemy na najwyższe stopnie - wyżej pułkownika - czy to w służbie cywilnej, czy wojskowej, czy to lądowej, czy morskiej, ani też nie powierzymy nikomu żadnego kluczowego stanowiska. Straże i inne ważne oddziały pozostaną pod kontrolą Najwyższej Tajnej Rady.
5. Nie pozbawimy przedstawicieli stanu szlacheckiego życia, majątku ani czci bez procesu sądowego.
6. Nie przydzielimy żadnych wsi ani darowizn.
7. Nikogo, czy to Rosjanina, czy obcokrajowca, nie przyjmiemy na dwór bez zasięgnięcia opinii Najwyższej Tajnej Rady.
8. Nie będziemy uszczuplać dochodów państwa.
Obiecujemy też podtrzymywać niezmiennie przychylne nastawienie wobec naszych wiernych poddanych. Gdybym uchybiła lub nie zdołała spełnić któregoś z powyższych punktów, zostanę pozbawiona rosyjskiej korony.
W innym miejscu np przeczytamy: Mogę powiedzieć, że przypadek Króla przypomina bardzo przypadek kobiety, która płakała gwałtowniej po śmierci dziesiątego męża niż po śmierci dziewięciu poprzednich razem wziętych, choć wszyscy byli równie wartościowymi ludźmi i dobrymi mężami. A to dlatego, że grzebiąc każdego z nich, zawsze była pewna, iż nadejdzie następny. Po dziesiątym mężu tymczasem nie miała już nikogo na widoku. Stąd jej żal i lamenty.